dinsdag 3 mei 2011

We kennen ze allemaal in het onderwijs. Sofie komt altijd maar weer om uitleg vragen, ze begrijpt de leerstof niet, behalve wanneer je ze zichtbaar maakt met een tekening of echte materialen.
Roos zie je altijd organiseren en wil het liefst samenwerken.Jules werkt bij voorkeur in zijn eentje en kan dan flink zijn plan trekken. Oraya trekt zich het liefst stilletjes terug met een boekje in een hoekje. Mike is niet weg te slaan uit de bouwhoek. Karim maakt altijd geluidjes of is in zichzelf aan het zingen...
Casper is teruggetrokken tijdens de taallessen maar heel enthousiast bij wiskunde. Merel is niet zo goed in sport maar uitstekend in tekenen.

Als we het positief willen bekijken (en zijn gemotiveerde leerkrachten niet altijd positief), dan kunnen we dit hun eigen werkhouding of interesse noemen. Anderen noemen het gewoon storend gedrag. Ze zijn anders en dat past niet in de klassikale aanpak. Ze drukken het verstandelijk functioneren uit in termen als slim en dom, traag of snel van begrip, enz. En daarbij, het staat niet in de handboeken om op die manier om te gaan met de leerstof. Stilte, hier wordt gewerkt, en liefst op onze manier!
Of kunnen we misschien veronderstellen dat net deze kinderen ons laten zien hoe zij op hun manier werken, wat ze graag wel of niet doen? Dat ze ons hun voorkeur laten zien voor een manier van (ver)werken van (en met) leerstof?Positief kijken naar kinderen, focussen op hun talent in plaats van hun tekorten, gebeurt vandaag heel vaak in de onderwijswereld.

Meervoudige intelligentie is daarbij vaak het sleutelbegrip.Niet meer uitgaan van het deficit model (Wat doen ze anders? Wat doen ze verkeerd?) maar kijken naar wat positief is, naar de sterke kanten van het kind. In elk geval is het een heel positieve, zelfs warme wind die bij heel wat leerkrachten ingang vindt.
Men gaat ervan uit dat elk kind slim is. Een kind is niet op één, maar op verschil-lende manieren intelligent. Elk kind beschikt over een uniek intelligentieprofiel, een ‘mentale vingerafdruk’.
Dat talent of die intelligentie in elk kind ontdekken,dat is onze uitdaging.
ZEG
zeg dat ik fantastisch ben,
briljant, gevat, sociaal,
gevoelig, handig, grappig en
bijzonder geniaal.
zeg dat je zo’n wonderkind
als ik maar zelden ziet
zeg dat je me super vindt
maar liegen mag je niet.
Shel Silverstein
© CEGO PUBLISHERS, Leuven, België — EE-m@gazine Jrg. 2010-2011 – 29/2
Echo’s uit het ErvaringsGericht Onderwijs
EE-m@gazine

Geen opmerkingen: